|
بی بال پریدن..
|
رسالتش را تمام کرد. ده نمکی را میگویم...این روزها همه درباره ی او و فیلم هایش حرف می زنند... احساس میکنم به اندازه ی ده نمکی بودنش تا اوج رفت... به تصویر کشید...همه چیز را نه تنها گوشه هایی از یک واقعیت را.. گوشه هایی از دلتنگی مادروپدر...از دلهره های نهفته ی یک همسر... گوشه هایی از گمشدن ها و دوگانگی های یک دختر.... همه را به تصویر کشید.. و در این میان کسانی هستند از جنس آدم های همین فیلم کنار من و شما نمی خواهند حقیقت ها را ببینند و بپذیرند...فرار می کنند. از خودشان...از اطرافیانشان از تمام کسانی که سعی دارند حق و حقیقت را بگویند و به تصویر بکشند.... اینکه میلیون ها انسان،مثل من و شما سالهای شیرین جوانیشان را لذت دیدن کودکانشان را حس قشنگ روزهای دانشجویی شان را کنار بگذارند و بجنگند فقط به خاطر باقی ماندن کلمه ای به وسعت امنیت برای انسان هایی مثل من و شما...شاید عجیب نباشد اما در طول این تاریخ از همه عجیب تر افراد دست در گوشی بودند و هستند که از شنیدن حقایق فرار کردند.... چشم بسته هایی بودند و هستند که خود را سالها به خواب زده اند... تا به کی ؟!..نمی دانم اما خوب میدانم اگر دیر بجنبیم به خودمان ممکن است نتوانیم این دین هایی که سنگینی شان بر گردن هایمان روز به روز بیشتر میشود را ادا کنیم. ممکن است آنقدر دیر برسیم که دیگر هیچ قطاری باقی نماند... با خود میگوییم و زمزمه میکنیم این روزها دعای فرج را اما خدا کند که تنها لب هایمان ملتمس ظهورش نباشند با تمام وجود با همه ی بود و نبودمان سربازش باشیم...
راستی! میدانید ده روز دیگر مقصدش بین الحرمین است.... فدای قدم هایتان یا صاحب الزمان....
پ ن : نبودنم را بگذارید بر کم کاریم پ ن : دعایم کنید
[ جمعه 93/7/25 ] [ 1:45 عصر ] [ نقل و نبات ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  من بی اسم تو بسمل باران را فراموش خواهم کرد من که نه گرگ پیراهنم را دریده و نه چاه مویه هایم را برملا خواهد کرد..... تنها اینجا هستم تا کمی با تو دردو دل کنم... تویی که این روزها تنها نامت را درشناسنامه ی کوچه ها می نویسند... |
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |
